donderdag 20 september 2007

Newton`s 3RD (revisie)

Belicht door de zon, die nog met veel moeite de weg in het theater weet te vinden, beweegt het doek zacht in de wind. De voormalige gordijnen van een podium waarop vele verhalen verteld zijn, dansen gedanst. Een machine beheert nu het podium. Er is geen vrijheid meer van de planken, enkel een paar platformen gevormd door de uiteinden van robotarmen. Vanuit de duisternis kijkt de machine naar zijn podium. Zijn volgende act, een meisje, heeft haar plaats genomen op het podium. Ze staat daar, ogen dicht alsof nog in slaap. Een plotseling licht brengt daar verandering in. Wakker, maar nog niet helemaal. Langzaam wordt haar situatie duidelijk. Vrijheid ontnomen, veilig waar ze is, en niet daar voorbij.
Een derde plateau nadert. Ze weet niet wat ze moet doen, totdat een van haar voeten beginnen te zakken. Een steun zakt langzaam weg. Twijfel is niet meer, ze zet haar voet op het nieuwe plateau. Even staat ze recht, maar al snel verschijnt er weer een nieuwe plateau en zakt er weer een voet weg. Langzaam begint er muziek te spelen, noot voor noot, plateau na plateau. De snelheid wordt hoger en haar stappen beginnen al op een dans te lijken. Onwennig, dat wel. Het is nog moeilijk om de balans te houden en een misstap kan niet vermeden worden. Ze verwacht dat dit haar einde is. Bang voor wat komen gaat sluit ze haar ogen. De muziek stopt. Als ze haar ogen weer opent, merkt ze dat ze nog staat. Trillend op haar benen, zwaar ademend van de schrik staat ze daar. De robot kijkt toe. De lens waardoor deze observeerd draait. Ze is nog niet verloren, zij kan de dans wellicht afmaken. De muziek start weer langzaam en ook de dans wordt vervolgd. Het tempo blijft verhogen en het aantal misstappen van het beoogde pad ook. Zonder onderbrekingen nu. Vallen kan ze blijkbaar niet. Of dat wil de machine niet. Het vertrouwen in haar dans wordt groter, ze ziet niet meer waar ze haar voeten plaatst. Ze raken grond, daar zorgt de machine wel voor. De machine kijkt, volgt haar bewegingen. Ze zijn sneller en sierlijker dan hij haar had kunnen leiden. Hij zal haar voeten vangen, opdat ze niet valt en de dans vroegtijdig teneinde zal komen. Haar voeten gaan snel, maar zijn te volgen en de plateaus snel aangepast.
Het muziekstuk en daarmee ook de dans, komt ten einde. Het meisje maakt een buiging. De lichten dimmen en het doek sluit.

maandag 17 september 2007

beeldexperiment `Papier sculpturen`

Het idee was dat door lange strips papier aan elkaar te plakken je in princpe elke vorm kunt maken die je wilt. Hier het begin voor een buste... Omdat de strips in dit geval willekeurig van richting waren, was het moeilijk om mee te werken...wordt vervolgd met rechte stukken.




woensdag 12 september 2007

Voorlopige conclusie en pad

Ik ben heel erg gefocussed geweest op het inhoudelijke aspect van de animatie. Vooral nu we voor het afstuderen de kans krijgen om een wat grotere productie te maken. De inhoud blijft me facineren, maar zorgt ook voor een hoop kopzorgen. Als ik terug kijk op wat ik allemaal gemaakt heb in de agelopen jaren en ook hoe ze tot stand zijn gekomen, kan ik alleen maar concluderen dat de vormexperimenten het leukste en het meest interessant zijn geweest. De weg naar deze onderzoeken is altijd moeizaam geweest omdat ik maar steeds vanuit een inhoudelijk punt begon. Des te groter was dan ook telkens de bevrijding om gewoon aan het werk te gaan wanneer zo`n experiment ontstond.
In deze experimenten en illustraties komt een duidelijke voorkeur in vormgeven naar voren waarbij licht een cruciale rol speelt. Mijn eerste ingeving is om hier mee verder te gaan. Kijken wat de vormgeeflijke mogelijkheden zijn binnen dat thema: licht.

speciale terugblik Beeldende kunst Minor

De beeldende kunst minor was een van de nuttigste periode die ik op de academie heb gehad. En ook meteen de moeilijkste tot nu toe. Net zoals bij het afstuderen nu, was het toen de bedoeling om je eigen doelstellingen te bepalen waarmee je aan de slag ging. En natuurlijk moest ik het mezelf weer zo moeilijk mogelijk maken. Ik ben toen op zoek gegaan naar mijn eigen noodzaak. De drijfveer achter mijn wil om animaties te maken. Ik ben uitgekomen op erg ingewikkelde zaken zoals inhoudelijke noodzaak binnen mijn animaties. Technische dingen; wiskunde, sterrenkune, natuurkunde en programmeren... Maar dit zorgde meer voor een hoop koppijn dan een antwoord naar mijn vraag. Op een middag ben ik toen wat willekeurige foto`s gaan nemen. Bij het bekijken hiervan viel mij iets op en hier ben ik toen maar op verder gegaan. Het eindresultaat zie je hier beneden. Een simpel gegeven: met een lampje tekenen in het donker en dit opnemen met een fotocamera met een lange sluitertijd. Hier kon ik beeldend weinig betekenis aan geven, vooral omdat het heel erg moeilijk is om zo figuratief te werken. Maar, ik was nog steeds een animator en ben op die manier meerdere frames van een animatie op gaan nemen. Dit werkproces was een van de pezierigste die ik had meegemaakt. Je werkt heel direct en hebt ook direct resultaat, dit in tegenstelling tot het computer-werk waar ik veel mee bezig ben. Fysiek is het ook best wel intensief. Helaas is het me niet gelukt om figuratief te werken (vooral animeren lijkt zo onmogelijk), maar hopelijk kan ik dat met wat oefening wel voor elkaar krijgen en er ook een vorm voor vinden om dingen in dat medium te vertellen.




Ik had deze ontwikkeling al bijna aan de kant geschoven als `een interessant experiment`, totdat ik de volgende animatie tegenkwam... Wat zij met die methode neer weten te zetten, gewoon waanzinnig. Maarja, dat zijn wel japanners...
volgende animatie is dus niet door mij gemaakt

terugblik Animaties

Uiteraard kan een terugblik op mijn animaties niet ontbreken. 2 animaties ontbreken in dit overzicht die helaas nog niet af zijn...staat wel nog in de planning om deze af te maken.

Immotion

Helden...

How Mimes Ride Cars

Labyrint

terugblik scenarios

Hier volgen enkele scenarios die ik in de afgelopen jaren heb geschreven, al dan niet geïllustreerd.

Catfood
Een oud vrouwtje is thuis in de keuken brood aan het bakken. Een van de ingrediënten waarmee ze aan het werk is, is gif. Om haar heen lopen allemaal katten. Als het brood eenmaal klaar is, pakt ze dit in. Ze knuffelt nog een van de vele katten en gaat daarna de deur uit. Ze komt in het park aan en gaat op een bankje zitten. Het brood dat ze gebakken heeft pakt ze erbij en gooit dit naar de vogels die al aan het bedelen zijn voor voedsel. De vrouw wacht nog even en de vogels vallen een voor een neer. Verder is er niemand in het park dus kan ze de vogels zo oppakken en in haar tas doen. Thuis zijn haar katten al op haar aan het wachten als ze thuis komt. Ze zijn gewend om gevoerd te worden als hun baasje weer thuis komt. Deze keer echter, krijgen ze niet kattenvoer voorgezet, maar vogels. In het begin zijn de katten nog wat argwanend, maar eten de vogels toch op. De dagen die daarop volgen komt de vrouw elke dag weer thuis met verse vogels en zijn de katten steeds ongeduldiger. Zodra ze thuis komt volgen de katten elke beweging die ze maakt. De vogels zijn nog maar net in zicht, of de katten hebben ze al bijna verslonden. De vrouw kan niet op tijd ontsnappen aan het geweld en wordt gekrabd door een van de beesten. De kat kijkt de vrouw nog woest aan en hissst. Na dit incident besluit de vrouw dat ze toch maar weer gewoon kattenvoer gaat kopen. De volgende dag krijgen de katten weer gewoon kattenvoer. Ze laten hun eten onaangeraakt en blijven het vrouwtje aanstaren en volgen. Zelfs als ze `s avonds naar bed gaat zit haar hele kamer vol met katten die haar hun middageten niet kunnen vergeven... Na twee dagen heeft ze er genoeg van en gaat dan toch maar weer vogels halen in het park. Nu hoeven de katten ook de vogels niet meer, ze hebben hun zinnen gezet op nog verser vlees. De vrouw vertrouwt het nu echt niet meer en wil vluchten. Daar staan een hoop katten haar op te wachten en vallen haar aan. De vrouw zal dit niet overleven.



Deur
Een jonge volwassenen loopt door een straat langs een muur op waaraan allemaal sleutels aan haakjes hangen. De man komt uit bij een deur die in deze muur is verwerkt. Hij is nieuwsgierig en probeert de deur uit. De deur is op slot. Dat zat er dik in met allemaal die sleutels om hem heen. Hij pakt een van de vele sleutel van de muur en probeert deze op het slot; geen resultaat. Maar hij verliest de moed niet en probeert nog meer sleutels uit; dit allemaal tevergeefs, het slot geeft niet mee. Enigszins teleurgesteld loopt de man verder. Nacht valt en gaat weer over in de dag. De man keert terug bij de deur en probeert nog wat sleutels uit. Weer zonder resultaat. De man vertrekt weer en de zon gaat onder. In deze nacht keert hij weer terug naar de deur. Deze is nu onderhand wel geïrriteerd en blijft sleutels proberen. Hij gaat door tot het weer dag wordt en ook weer nacht. Aan het begin van de volgende dag valt de man in slaap. Hij wordt midden op de dag verschrikt wakker en besluit de hoop geprobeerde sleutels achter te laten en naar huis te gaan. Een paar dagen gaan voorbij dat de man wel voorbij de deur loopt en er verlangend naar kijkt, maar toch doorloopt. Na deze paar dagen wordt de obsessie weer volledig meester over hem en brengt hij zijn dagen door met het uitproberen van de sleutels. De man inmiddels hoogbejaard haalt de laatste sleutel van het haakje en probeert deze op de deur. Het slot schiet los. Nu wordt de man wel zenuwachtig en maakt trillend de deur open; hij stapt naar binnen. Hij bevindt zich in een nieuwe kamer met 5 deuren. Op elke deur zit een slot. De muren zijn wederom behangen met sleutels.

Newton`s 3RD
De gordijnen van het theater gaan open en de camera beweegt langzaam naar de hoofdpersoon toe. Dit is een danseres, die midden op het podium staat. Althans, daar zou het podium moeten zijn. Onder haar is een schijnbaar eindeloze leegte. Het enige wat haar omhoog houdt zijn 2 robotarmen die vanuit de diepte reiken. Ze kijkt om zich heen en is niet erg op haar gemak. Er begint muziek te spelen, langzaam. Een van de robotarmen zakt, waardoor ze op 1 been balanceert. Niet veel later komt de robotarm voor haar weer omhoog. Ze zet hier haar voet op. Nu gaat de andere arm omlaag en moet ze weer even balanceren. Dit gaat zo door totdat ze uiteindelijk aan het dansen is, zij het een beetje onwennig. Ze stapt ook wel eens mis, maar wordt dan toch opgevangen; de robotarm corrigeert. Naarmate de dans vordert, verhoogt ook het tempo. De danseres krijgt er steeds meer vertrouwen in. Een shot vanuit de robot, toont een paar metingen en trackers die in de gaten houden waar de voeten van de danseres heen gaan.
Aan het einde, als de dans gedaan is, buigt de danseres en merkt dat ze weer gewoon grond onder haar voeten heeft. Zoals het hoort in het theater, zakt het doek.



Darwin
Dit idee voor een animatie is vooral gebaseerd op het visuele aspect. Het is een min of meer bekende animatie naar het principe van `survival of the fittest`. Het begint bij een klein diertje en volgt dit. Deze wordt opgegeten door een grotere, etc. Zo komen we steeds hoger in de voedselketen. Echter, alles wat bekend is wordt anders. Struiken bewegen zo behendig als poema`s, een soort haaien zwemmen door het gras en springen uit de grond. Bij de plons van het neerkomen, spat er geen water of zand op, maar groeien er heel snel planten, die daarna gaan liggen (snelheid van het groeien komt wel overeen met plonsen van water). Een dier springt door een waterplas en komt aan de andere kant terecht in een ondergrondse wereld.
Om er toch een einde aan te maken, is het eerste slachtoffer uit de keten ook de aanvaller van het beest dat het hoogste in de keten staat, maar dan een hele zwerm hiervan.

terugblik Illustraties

Om mijn project voor het afstuderen te beginnen, vind ik het belangrijk om eerst terug te blikken op de voorgaande jaren. Deze kunnen mij inzicht bieden in welke richting mijn eindproject heen zal leiden. Allereerst kijk ik terug op de beeldtaal die in mijn werk naar voren komt. hier volgen enkele afbeeldingen die ik vanuit het vak en de minor illustratie heb gemaakt.

propedeuse: still uit de animatie `zoektocht naar vrijheid`

Illustratie: mijnwerkers

Illustratie: mijnwerkers

Illustratie: mijnwerkers

Illustratie: Alice

Illustratie: Alice

Illustratie: Alice